Liefhebbers van bier (met name in Groningen) zal de ophef rond Grunn bier1 niet zijn ontgaan. Er wordt beweerd dat het Grunn bier ‘Goudhaantje’ in feite het goedkope merk Pitt bier is, maar dan met een ander etiket.
Dat Grunn bier etiketbier is, daar twijfel ik geen moment aan. Dat stond ook al op de website van Harry Pinkster2. Maar Pitt bier, het goedkope studentenbier van de Jumbo?
Nu is de verdediging van de eigenaar van Grunn bier aan de zwakke kant. Hij zou gezegd hebben vorig jaar in Pitt bier gehandeld te hebben en dat er incidenteel een etiketje verkeerd ging.
Hoezo nou handelen in Pitt bier? Je denkt toch niet dat de Jumbo (of iemand anders) het bier bij een lokale handelaar weg haalt terwijl je het rechtstreeks bij brouwerij Martens in België3 kunt bestellen?
En waarom pas hier in Groningen de Pitt bieretiketjes er op plakken? Heeft brouwerij Martens dan geen etiketteermachine?
Het is jammer dat de eigenaar, noch via zijn website, noch via zijn facebookpagina, de beschuldigingen ontzenuwt. Het zou prima zijn om aan te geven waar het bier nu wél vandaan komt, en misschien is dat zelfs wel brouwerij Martens…
Het vroeg om een eigen, organoleptisch onderzoek. Dus ik snel op de fiets naar de dichtbijzijnste Mitra, in de hoop dat er nog een flesje Grunn bier in de schappen stond. Het was gelijk raak. De eigenaar verklaarde: ‘Je denkt toch niet dat ik bij zo’n verhaal meteen de schappen leeg haal?’ – Groningse nuchterheid moet je maar denken. Ik kocht een flesje voor het (ontnuchterende) bedrag van € 1,60.
Vervolgens fietste ik naar de Jumbo. Even zoeken tussen al het bier, en rechts naast het Grunn bier (ja, grappig), stonden de kratten met o.a. Pitt bier. Bij de kassa betaalde ik 21 cent voor een flesje.
Als eerste test op het Grunn bier heb ik de ‘felle TL-lamp’ er bij gehouden, op zoek naar sporen van een ander etiket. Jammer; geen spoortje te bekennen!
En eerlijk gezegd vind ik het een vreemd verhaal dat een etiket met de niet-bedrukte zijde een afdruk op het flesje achterlaat. Hoe krijg je dat voor elkaar? – Wat mij betreft mag degene die beweert het logo van Pitt bier te zien in een flesje Grunn bier een foto opsturen als bewijs.
De tweede test: de geur.
Oeps, een klein, maar merkbaar verschil: het Goudhaantje geurt iets hoppiger. Nog een keer ruiken. Hoewel de geuren dicht bij elkaar zitten, en dat is niet vreemd voor pils, riekt het Goudhaantje toch echt iets meer naar hop.
Hop naar de derde test: de kleur.
Ai, alweer een licht verschil. Het goudhaantje kleurt iets donkerder dan het Pitt biertje. Opnieuw de glazen gespoeld en gevuld, nu het bier in het andere glas. Nog steeds is het Goudhaantje ietsje donkerder.
En dan nu als vierde test de smaak.
Tja, ook hier een verschil. Het Goudhaantje begint met een frisse hop, na 20 seconden gevolgd door een sterker wordende bitter. Zelfs wat viezig eindigend na 40 seconden.
Het Pitt biertje heeft een wat minder uitgesproken smaakverloop. Vlakkere opbouw en vlakkere afdronk. In het geheel ietsje zoeter van smaak.
Conclusie:
Wat mij betreft is dit niet hetzelfde bier. Erg dicht bij elkaar, maar toch duidelijke verschillen. Ergens worden we dus geflest. Maar door wie?
Bronnen:
1 Geen vertrouwen in ‘speciaalbier’ Grunn – artikel op de website van het Dagblad van het Noorden.
2 Groningse Bierbrouwerij op de website van Harry Pinkster.
3 Pitt bier op Wikipedia.
Vandaag twee updates in het nieuws: 1. de Belgische bierkenner Ben Vinken trekt dezelfde conclusie als ik, 2. de eigenaar van Grunn bier gaat in de tegenaanval en onthult de herkomst (De Bassus in Sandersdorf-Altmannstein in Duitsland en bij de Sallandse bierbrouwerij in Raalte).
Ha, zo pak je dat aan, niet geloven maar zelf testen! De vraag is nu of het verschil in smaak een prijs rechtvaardigt die bijna acht keer hoger ligt.
De smaak is echt geen 8x beter, dus als je kijkt naar prijs-kwaliteitverhouding, dan wint het Pitt. En met zulke minimale verschillen, zou ik iedereen adviseren voor het goedkoopst drinkbare te gaan.
(Drink met mate)
Instemmende groet,
Voor mijn smaakpapillen zit er geen verschil in de verschillende pilsbieren.
Uit een flesje of van de tap bij een blind proef sessie zal ik de hoofdprijs er nooit uit kunnen halen.
Meestal drink ik een Belgisch biertje.
Korte tijd mocht ik werken bij de Bossche Bierbrouwerij van Heineken.
In de tijd werden er 94 verschillende etiketten gebruikt.
Door een beroerde logistiek werkte ik op de afdeling waar de flesjes die over de datum waren werden geopend om weer terug in het productieproces op te nemen.
Alle 94 verschillende biertjes verdwenen naar het buitenland…
Hoe het gerucht over het Groningse bier zal eindigen?
Misschien wordt het wel een wereldberoemd broodje aap verhaal?
Vrolijke vakantiegroet,
Dank voor je reactie en leuk te horen dat de grootste brouwer in Nederland ook goochelt met etiketten. Prettige vakantie!