De Grote Groninger Eierbaltest Teleurstelling

De Grote Groninger Eierbaltest beloofde heel wat te worden: 6 Euro voor vijf eierballen en een glas bier. Het leek een buitenkansje, maar het werd een teleurstelling!

Het vingerhoedje. Kleintje pils, maar dan als borrelglaasje.

Het zou om vier uur beginnen, dus Harm-Jan en ik zaten keurig op tijd bij Brouwerij Martinus aan een tafeltje te wachten. Het werd al gauw duidelijk dat het nog niet begon, dus ben ik alvast maar onze biertjes gaan halen.

Aangekomen bij de bar begon het met een ogenschijnlijk onervaren en klungelende barman. Eén biertje moest van achteren komen en het andere biertje uit een flesje dat geopend op de bar stond. Met twee biertjes, eigenlijk twee vingerhoedjes, liep ik terug naar de tafel. Harm-Jan keek verbaast en ietwat teleurgesteld naar wat ik in mijn handen had.

De organisatie rommelde nog wat met de bekabeling van een microfoon. Ik zei nog tegen Harm-Jan: “Ik snap niet dat ze dit niet al van te voren hadden geregeld”. Maar het ging nog verder dan dat: na de introductie moest er nog een luidspreker naar boven worden gehesen, zodat de mensen boven ook konden verstaan wat er werd gezegd.

“Jullie krijgen per ronde een partje eierbal om te proeven”, werd gezegd in de introductie . Eerst dacht ik dat het een grapje was. Hoe kun je nou goed proeven met een klein stukje? Dat het niet een hele eierbal zou worden had ik al uitgerekend. Dat werd logistiek vast te lastig in de keuken.

De schaal kwam onze richting op. En… keerde weer om. Even later vanuit een andere hoek kwam de schaal aan en… keerde weer om.
Ik besloot maar even aandacht te gaan trekken door te zwaaien. Helaas geen effect. Dus maar even naar de keuken gelopen. Wat krijg ik te horen? “De eierballen zijn al op.”

Even later verscheen iemand van de organisatie aan onze tafel. Excuses én de belofte dat er aan het eind nog een bijzondere eierbal speciaal voor ons zou komen om het goed te maken. We hebben die eierbal later echter nooit gezien.

Mijn uitslag

De eierballen die ik uiteindelijk wél kon proeven heb ik de volgende cijfers gegeven:

1. Cafetaria Koning Deze eierbal helaas niet kunnen proeven! geen oordeel
2. Van Genieten Beetje pittig, niet bijzonder smaakvol. Het lijkt ergens wel een satébal.
Leuk detail: Hans Renkema, de eigenaar van Van Genieten, heeft eerder op mijn blog gereageerd (zie “Op zoek naar de beste eierbal“)
7
3. Restaria Zuid Evenwichtige, smaakvolle eierbal. 9
4. De Paardeschuur Eierbal met een erg harde buitenkant. Ik heb de eierbal van de Paardeschuur eerder geproeft en daar toch een heel andere herinnering aan. 7
5. Kwalitaria Jolie Goede bal, smaakvol. Waarschijnlijk door de bouillon die gebruikt is. Heel vergelijkbaar met de bal van Restaria Zuid, maar ik moet toch kiezen: is deze gelijk (dus een 9) of net iets beter? 10

De jury: wie zijn dit?

Ik had minstens een paar bekende Stadjers in de jury verwacht. Wie kan en mag oordelen over de beste eierbal? Naar mijn mening moet je dan een geboren en getogen Stadjer zijn, of iemand die sinds jaar en dag staat voor het Gronings erfgoed of bekend culinair journalist zijn.
Hans Donderwinkel, Henk Scholte, Hermus & Zandstra, zoiets.

Namen en functies die ik, van de voor mij volslagen onbekende juryleden, op internet vond:

  • Saskia Jonker, hoofdredacteur van De Smaak van Stad
  • Angela Prins, kookboekenauteur en volgens Sikkom voorzitter van het Groninger Frituurgenootschap. Helaas kan ik op Google niets over dit genootschap vinden.
  • Jornt Weersing, organisator Frituurfestival dit jaar in Leeuwarden en eigenaar De Bruine Fruitschaal (volgens KvK in Ureterp).
  • Richard Postma, redacteur van HanzeMag.
  • Teo Lazarov, redacteur van HanzeMag.

De algemene uitslag

de prijs voor de beste eierbal in 2017 voor cafetaria Koning
De prijs direct na uitreiking bij cafetaria Koning

De winnaar volgens de jury: Cafetaria Koning.

De winnaar volgens het publiek: Kwalitaria Jolie.

Helaas konden Harm-Jan en ik de uitslag niet goed staven (we hadden niks van Cafetaria Koning geproefd), dus hebben we nog maar een klein aanvullend onderzoek gedaan: op de fiets naar Kwalitaria Jolie en Cafetaria Koning!

Nader onderzoek

Bij Kwalitaria Jolie even twee eierballetjes besteld. Het viel op dat er meer personeel aan het werk was dan klanten in de zaak.
Het lijkt er op dat deze cafetaria het deels moet hebben van bezorgen. Ondertussen kwamen onze eierballen vrij snel tussendoor.

“Willen jullie er mosterd bij?” Wat? Duhuh, een hele foute vraag!
De ballen werden geserveerd met mes en vork. Het ei was echter koud. Te snel, te heet gebakken dus.

Kosten: twee euro per stuk.

Bij Cafetaria Koning twee eierballen besteld. Heerlijk dat Cafetaria Koning al die jaren nog lekker hetzelfde is gebleven, gewoon zoals vroeger. Gedateerd misschien (noem het vintage), maar altijd brandschoon interieur. Razend rap, hardwerkend personeel: direct bij binnenkomst doen ze je bestelling in de frituur! En ondanks dat het er vaak druk is, zeggen die wachtrijen niets en gaat het razendsnel.

Het frituren duurde lang. Een goed teken, want je wilt dat het ei binnenin ook warm wordt. Dat kan nooit te heet, maar moet wel zo lang mogelijk. Het resultaat: krokant, en een warm ei! En de ragout ook nog goed op smaak.

Kosten: één euro vijftig per stuk.

Bij Cafetaria Koning hebben we trouwens nog een leuk gesprek gehad en wat inside information gekregen . We vertelden over onze teleurstelling en de slechte organisatie van deze avond.
Dat werd herkend: ondanks dat er al maanden e-mailcontact was, hoorde de man van Koning pas aldaar dat het de bedoeling was dat hij de eierballen ging frituren en ook nog ging serveren. De organisatie had het daarvoor slechts over het leveren van 25 eierballen…
En het weinige verschil tussen de eierbal van Restaria Zuid en Kwalitaria Jolie: geen wonder. Schijnt volgens de man van Koning van de zelfde eigenaar te zijn!

Mijn eindoordeel

Een vreselijk slecht georganiseerde avond en iets wat ik als Stadjer (Groninger) helemaal niet herken en zeker niet mee geïdentificeerd wil worden: valse zuinigheid met het uitdelen van eierbalstukjes en vingerhoedjes bier. Wij Stadjers, en ook de Groningers uit de Ommelanden, zijn namelijk trots op het delen van ons erfgoed én de rijkdom daarvan en natuurlijk hebben we het dan niet over deze beschamende kleine hoeveelheden!

Brouwerij Martinus blijkt deze avond jammer genoeg niet in staat dit evenement op een horecawaardige en professionele manier ‘hosten’ (barman, geluid).

De voorselectie van deelnemers door de jury? – ik mis minimaal Cafetaria Oosterpark en Koning’s Snacks.
Van de deelnemers lijken twee van dezelfde eigenaar (Restaria Zuid en Kwalitaria Jolie) te zijn en is één deelnemer (Van Genieten) niet een eens horeca-zaak, maar een leverancier.

De jury zelf: naar mijn mening zijn de meeste juryleden onvoldoende in staat om te oordelen over dit stuk Gronings erfgoed, gezien hun culinaire CV.

Inhoudelijk en qua smaak? Na het proeven van alles, dus inclusief onze fietstocht, vind ik dat Cafetaria Koning van de vijf deelnemers de terechte overwinnaar is! En als je kijkt naar de prijs-kwaliteitverhouding? Top, de Koning der Cafetaria’s…

Geef een reactie